Foto:
Op 11 juni begint in Zuid-Afrika het negentiende WK, een toernooi waar miljoenen liefhebbers al vier jaar vol passie naar uitkijken. Maar wat weten we van de 32 deelnemers? Hoe kwalificeerden ze zich, wie zijn de sterspelers en hoe presteerden ze in het verleden? Profiel van Nederland.
'Het beste team dat nooit het WK won’. Zo staat het Nederlands elftal bekend in de wereld. Twee keer in de finale staan (1974 en 1978), één keer het beste team op het toernooi brengen (1974) en met een zeer getalenteerd team stranden in de halve finales (1998).
Sinds de magere periode begin jaren tachtig kwamen sterke generaties op. In 1988 won Nederland, net als in 1974 gecoacht door Rinus Michels, het EK met Van Basten, Gullit, Rijkaard en Koeman als bepalende spelers. Sinds dat jaar is Nederland alleen in 2002 niet aanwezig geweest op een groot eindtoernooi.
In het begin van de WK-historie was er nog de deelname in 1934, in het Italië van dictator Mussolini. Het toernooi waar Nederland per trein naartoe ging, na een donderspeech van Karel Lotsy, destijds de belangrijkste KNVB-bestuurder, die invloed had op de samenstelling van het Nederlands elftal. Het bekende voetballiedje ‘We gaan naar Rome,’ stamt uit die tijd. Na één duel met Zwitserland (2-3) in San Siro was het in 1934 al klaar. Ook bij het WK van 1938 in Frankrijk kon Nederland na één duel met Tsjechoslowakije (3-0) alweer naar huis.
Van Basten
De relatief onervaren bondscoach Marco van Basten, die na een periode met aardige resultaten maar zonder verheffend spel, op het EK 2008 toch ineens Oranje de pannen van het dak liet spelen, stapte na dat toernooi op. Op dat EK in de Alpenlanden werd wereldkampioen Italië met 3-0 naar huis gestuurd en gaf Oranje WK-finalist Frankrijk met 4-1 op de broek. Ineens ging het hele land erin geloven dat 'we', ondanks al die magere wedstrijden in de jaren daarvoor toch een geweldig team hadden.
Tot Van Basten een tactische masterclass kreeg van Guus Hiddink en Rusland Nederland in de achtste finale na verlenging naar huis stuurde. Het WK 2006 was geen hoogtepunt in de voetbalhistorie van Oranje. In de groepsfase werd krap gewonnen van Servië & Montenegro (1-0) en Ivoorkust (2-1), zodat het duel met Argentinië er niet meer toe deed. Maar in de volgende ronde was Portugal meteen een maatje te groot, in een keihard duel met talloze rode en gele kaarten.
Nederland heeft niet, zoals Italië en Duitsland, een voetbalcultuur waarin het resultaat voorop staat. Nederlanders willen, dat is historisch zo gegroeid, graag mooi voetbal zien. Liever een elftal met voetbal om trots op te zijn dat er in de kwartfinale uitvliegt, dan met lelijk en laf spel de finale halen.
Van Marwijk
Bondscoach Bert van Marwijk doet sinds hij aan het roer staat, zijn best om beide visies te combineren. Hij heeft een degelijke organisatie neergezet, met vier verdedigers en een verdedigend blok daarvoor. In de visie van Van Marwijk moeten de zeven achterste spelers het mogelijk maken dat de vier aanvallers hun creativiteit ten volle kunnen aanwenden.
Het moet gezegd: de resultaten in de kwalificatie zijn nog nooit zo goed geweest. Alle acht duels gewonnen, ook al was de poule met Macedonië, Schotland, Noorwegen en IJsland niet de sterkste.
Talent
Met buitengewoon getalenteerde spelers als Wesley Sneijder, Robin van Persie, Arjen Robben en Rafael van der Vaart, die sinds het vorige WK vier jaar internationale ervaring extra in de benen hebben, kan Oranje gevaarlijk zijn. Zeker als dit viertal fit blijft. De patronen die Van Marwijk sinds het EK 2008 heeft ingeslepen, kunnen dan van waarde zijn. Al zal pas onder druk van een WK blijken hoe sterk de teamgeest is, wie zullen opstaan als leiders, en wat al die talenten werkelijk waard zijn.
Nederland in het kort:
Positie op FIFA-ranglijst: 4 (per 26 mei 2010)
Aantal WK’s: 8
Beste prestatie: finale (1974, 1978)
Aantal inwoners: 17 miljoen
Aantal voetballers: 1,1 miljoen
Inkomen per hoofd: 38.618 dollar
Bijnamen: Oranje / Flying Dutchmen / Clockwork Orange
