ORANJELEEUWINNEN IN EK-FINALE!

Vreugde en opluchting bij Oranje na de tweede treffer, gemaakt door Daniëlle van de Donk. - Foto: KNVB Media

FI-NA-LE! Niemand had er ooit van durven dromen, maar de OranjeLeeuwinnen hebben het voor elkaar gekregen. Dankzij de 3-0 overwinning op Engeland strijdt Nederland zondag in de finale tegen Denemarken - dat Oostenrijk na strafschoppen de baas bleef - om de Europese titel.

Een ongekende en unieke prestatie van het Nederlands vrouwenelftal dat tijdens dit Europees kampioenschap in uitverkochte stadions tot grote hoogten stijgt. Alle vijf gespeelde duels leverden tot dusver een overwinning op. Na Noorwegen, Denemarken, België en Zweden werd donderdag in Enschede ook Engeland, de nummer drie van het voorbije WK, vakkundig aan de kant gezet.

De 27.093 toeschouwers in het stadion van FC Twente stonden na negentig zinderende minuten op de stoelen. Het applaus klaterde tijdens de ereronde van de volgepakte oranjegekleurde tribunes. Oranje in de EK-finale, wie had dat voor mogelijk gehouden? Maar de treffers van Vivianne Miedema, Daniëlle van de Donk - nota bene speelsters van Arsenal - en een eigen Engels doelpunt van Millie Bright stonden toch echt op het scoresheet.

Wie brult het hardst?

Wie brulden er het hardst in Enschede, de thuisspelende OranjeLeeuwinnen of de licht favoriete English Lionesses? Dat was vooraf de grote vraag. Zoals hun identieke geuzennamen al deden vermoeden, bleek het krachtsverschil tussen beide troepen binnen de lijnen in eerste instantie marginaal. De twee beste ploegen van het EK maakten er een boeiende strijd van, waarin Nederland als eerste het initiatief pakte.

Bij Oranje zat alles vanaf het begin mee. Wiegman kon haar sterkste basisteam binnen de lijnen brengen, aangezien Stefanie van der Gragt op tijd fit werd verklaard. De centrale verdediger, die voor het toernooi lang kampte met een knieblessure, moest zich zaterdag in de kwartfinale tegen Zweden al na één helft laten vervangen omdat ze last had van datzelfde gewricht.

Tegen Engeland had de lange Noord-Hollandse de taak om EK-topscorer Jodie Taylor van het scoren te houden. Veel aandacht ging in de beschouwingen vooraf uit naar de Engelse spits die al vijf keer raak schoot dit toernooi. Minder vaak werd Vivianne Miedema genoemd, maar toch was het Oranjes nummer negen die de wedstrijd in de 22e minuut openbrak.

Glimlach van Miedema

Bij het zingen van het Wilhelmus lag er al een lichte glimlach op het gelaat van Miedema. Het verraadde veel. Ze had er duidelijk zin in en bij de eerste de beste kans was het inderdaad meteen raak. De voorzet van Oranjes revelatie Jackie Groenen, die naar de rechterflank was uitgeweken, was precies op maat, waardoor Miedema met de juiste timing haar ploeg tegendraads naar een 1-0 voorsprong kon koppen.

Precies het scenario wat zich al heel het toernooi voltrok. Ook in de vier voorgaande duels kwam Oranje telkens als eerste op voorsprong. Maar het bracht Nederland ditmaal niet de gewenste rust. Integendeel, het leek alsof even de paniek toesloeg.

Paal redt Oranje

Binnen vier minuten had Engeland de stand al twee keer gelijk kunnen trekken. Eerst mikte Fran Kirby, na goed doorzetten van Lucy Bronze, te hoog. En niet veel later moest Sherida Spitse op de lijn redding brengen na een krachtige kopbal van Jade Moore. Via het been van Oranjes aanvoerder belandde de bal buitenkant paal. Ook in het restant van de eerste helft hield Engeland de druk erop, zonder echt gevaarlijk te worden.

Na rust voerde Engeland het tempo op, gooide nog meer de beuk erin en zocht opportunistisch naar openingen. Ellen White kreeg een grote kans na een fout van Van der Gragt, maar keeper Sari van Veenendaal redde knap. Dat gold ook voor haar collega aan de overkant, Siobhan Chamberlain, die een schot van Van de Sanden uit de draai onschadelijk maakte. Ze was echter kansloos toen de ervaren Fara Williams in de 62e minuut met het hoofd te zacht terugspeelde en Van de Donk als een duveltje uit een doosje opdook om de 2-0 te maken.

Laatste obstakel

Nog een half uur moesten de OranjeLeeuwinnen stand zien te houden. Tegen de Engelse ploeg die steeds wanhopiger begon te worden. De druk bleef op de ketel, er kwamen wat kansjes, maar als laatste obstakel stond daar altijd de betrouwbaar keepende Van Veenendaal op haar post. Of was Spitse op de doellijn voor de tweede keer in dit duel zeer attent. En ook de wissel van Van der Gragt, die weer last kreeg van haar knie en door Kelly Zeeman twintig minuten voor tijd werd afgelost, kon Oranje niet meer van de wijs brengen.

Het leek te gaan lukken. Nederland ging revanche nemen voor de halve eindstrijd van acht jaar geleden in Finland, toen de Engelse vrouwen in de slotfase van de verlenging de enige treffer maakten en Oranje bij het EK-debuut de finale door de neus boorden. Het was destijds een terechte uitslag, maar anno 2017 waren de rollen omgedraaid.

Zomercarnaval

Naarmate de tijd verstreek, werd het volksfeest in het Twente-stadion groter en groter. Het was zomercarnaval in Enschede. De twee minuten extra tijd voelden bijna als een toegift. Sterker, het wérd een toegift, want in de allerlaatste seconde zorgde een eigen goal van Millie Bright voor de derde treffer van de avond.

Oranje wint met 3-0, Oranje gaat naar de finale, Oranje kan nog altijd Europees kampioen worden. Wat een prachtig sprookje...

Reacties uit Oranjekamp 'Ja, nu willen we Europees kampioen worden.'