Italiaan kracht achter oranjestraat

Foto:

We leven in een tot op het bot verdeeld land. Die impressie zou je kunnen krijgen na het lezen van de kranten. Maar iedereen weet dat we wel degelijk een eenheid zijn. Ons verbond komt het best tot uiting wanneer het Nederlands elftal een eindtoernooi speelt. OnsOranje zoekt dit WK naar de bindende factor in de vele volksstraten die ons land rijk is. Deel 2: de Aleida van Culemborgstraat in IJsselstein.

,,Denken doe ik al niet op zijn Hollands en ik voel me Italiaan”, aldus Michele Sciascera (39), zoon van een Italiaanse vader en een Hollandse moeder. Blauw bloed in de aderen wellicht, maar het hart dat het rondpompt is wel degelijk oranje. Hij is de initiator achter de prachtige versiering in zijn straat. ,,Ja, voor het Nederlands elftal juich ik net zo hard.”

Op de dag na de door Nederland gewonnen wedstrijd tegen Denemarken, maar ook het teleurstellende 1-1-gelijkspel van 'zijn' Italië, lijkt het erop dat Sciascera al partij heeft gekozen voor het land waar hij woont. De oranje broek heeft hij namelijk nog aan. ,,Nee, dit is werkkledij. Ik ben in dienst van de gemeente”, verklaart de markante buurtbewoner met een 'sjekkie' in zijn mondhoek.

Iets meer voor Italië

Als het erop aankomt, is hij zelfs iets meer voor Italië dan voor Nederland. Het liefst kiest hij natuurlijk niet. ,,Spelen ze tegen elkaar, laat het dan maar een 1-0 voor Italië zijn”, zegt hij na enig aandringen. ,,Als Nederland speelt en wint van Italië, dan verbrand ik mijn Italiaanse shirtje.”

Vier jaar geleden mocht hij trots juichen toen 'zijn' Italië wereldkampioen werd. Twee jaar geleden troefde Oranje op het EK de wereldkampioen keihard af. ,,Maar uiteindelijk wint Italië vaker. En daar gaat het toch om in het voetbal?”, stelt hij retorisch. Desalniettemin bewaart de IJsselsteiner de allerbeste feestherinnering aan de overwinning van Oranje in '88. ,,Ik heb toen dagenlang gefeest. Het heeft me duizenden guldens gekost. Echt geweldig was dat.” Hij hoopt er weer op dit jaar.

Aan de bijdrage van Sciascera zal het niet liggen. Iedereen kent hem, groet hem en waardeert zijn inzet. ,,Ze vinden het allemaal geweldig. Turken, Marokkanen, Antillianen, Surinamers en Nederlanders; ze hebben allemaal een bijdrage gedaan. Het is een geweldige gezellige buurt. Elke dag als ik wakker word, voelt het alsof ik in Center Parcs ontwaak. Door dit oranjefeest wordt dat alleen maar versterkt.”