Elia: 'Spanning? Dat heb ik nooit'

Foto:

Eljero Elia kuiert met zijn rugzakje op door de mixed zone. Waar journalisten elkaar platduwen voor een citaatje, oogt de Hagenees volkomen ontspannen. ,,Spanning? Dat heb ik nooit.” Het internetakkefietje van een week geleden zei hij alweer kwijt te zijn. ,,Ik vind het vooral nog vervelend voor mijn ouders.”

Wesley Sneijder kreeg de prijs voor de man van de wedstrijd, een vergulde Afrikaanse trommel. Maar alleen het ritme van Eljero Elia had deze loftuiting verdiend, na de matige pot voetbal tegen Denemarken (2-0). Andere spelers van Oranje hadden gerept van de omstandigheden. De bal natuurlijk, de droge lucht, de hoogte, het lawaai. Ongetwijfeld lastig. Maar één speler had maandag geen enkel excuus nodig. Eljero Elia legde met een daadkrachtige invalbeurt de zwakte van de Denen in no-time bloot.

,,Als die eerste actie niet lukt, dan lukt gewoon de volgende. Maar meestal lukt-ie wel.” Al bij zijn eerste balcontact legde Elia twee Denen in de luren en bood hij Robin van Persie een goede kans. De spits had alleen zijn dag niet. Zoals wel meer spelers van Oranje, zeker in de matte eerste helft. Het Nederlands elftal leek naast last van de omstandigheden ook last van de spanning te hebben. Het was toch het eerste optreden op het hoogste podium in vier jaar.

Maar Elia, die in de 67e minuut inviel voor Rafael van der Vaart, had daar weinig last van. Althans, zo zag het eruit. Hij beaamde het ook. ,,Spanning? Dat heb ik nooit. Als je spanning hebt, heb je hier niets te zoeken.” Natuurlijk was er meer ruimte voor Nederland ontstaan na de fortuinlijke 1-0 in de 45e minuut, een Deens eigen doelpunt. Maar de ruimtes werden wel erg sprankelend bespeeld door Elia, die zelfs het Afrikaanse publiek meekreeg. ,,Misschien heb ik de wereld wat laten zien, ja. Maar ik wil nog veel meer laten zien. En dat de hele wereld meekijkt, daar heb ik geen last van.”

Uit de hand gelopen

Iets anders waar hij misschien nog last van zou kunnen hebben, was het akkefietje met het internetfilmpje van een week geleden. ,,Ik heb het al snel losgelaten. Mijn ouders hebben daar denk ik wel last van gehad, omdat ze er vragen over kregen. Maar goed, zij en ik weten hoe het echt zit. Ik schaamde me vooral voor de jongens in mijn team. Omdat ik ze beledigd heb, terwijl het als geintje bedoeld was. En de Marokkaanse gemeenschap, terwijl ik juist veel Marokkaanse vrienden heb. Ik vind het al met al toch wel erg jammer. Het is gewoon een uit de hand gelopen spelletje. Maar ik moest het loslaten, zeker voor deze wedstrijd.”

Naast zijn ouders moest hij natuurlijk ook afwachten hoe bondscoach Van Marwijk reageerde. ,,Ik was een beetje bang wat de trainer ervan zou vinden. Maar de trainer heeft me weer een kans gegeven. Eén van de vele kansen die hij me al heeft gegeven. Hij laat me invallen. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.”

Elia is er niet de man naar om direct naast zijn schoenen te gaan lopen, man van de wedstrijd of niet. Verwacht hij nu meer speelminuten? ,,Ik hoop het.” Maar een basisplaats gaan verwachten of zelfs opeisen is er bij Elia niet bij. ,,Nee, nee, nee! Als de trainer mij erin zet, al is het maar voor vijf of tien minuten, ik zal er altijd staan.”

Volg ons ook op Twitter!