'Ik viel met mijn neus in de boter'

Foto:

In de rubriek 'Fan van Oranje' komen elke week hondstrouwe supporters van het Nederlands elftal aan het woord. Deze keer: Kick van IJzendoorn uit Lomm. ,,De uitschakeling in 1998 tegen Brazilië was een grotere teleurstelling dan de verloren finale tegen Spanje.”

Het is een uniek rijtje dat Kick van IJzendoorn zo even uit zijn mouw schudt. ,,Ik was er voor het eerst bij tijdens het EK in 1988, tijdens de wedstrijd Nederland – Engeland. De wederopstanding van Oranje. Marco van Basten scoorde drie keer. Ja, ik viel met mijn neus in de boter. Sindsdien ben ik echt fan.” Een paar weken later zat hij ook bij de finale in München op de tribune, toen Nederland de enige internationale hoofdprijs tot nu toe pakte. ,,Ik heb dat toernooi alleen de wedstrijd tegen Duitsland gemist. Tot mij grote spijt, moet ik nog steeds bekennen. Maar eigenlijk mag ik niet klagen. Ik heb daarna alle eindtoernooien meegemaakt.”

Onvergetelijk hoogtepunt

Die 25 juni in 1988 is echter nog altijd het hoogtepunt in de Oranjegekte van Van IJzendoorn. ,,En gekte, zo mag je het gerust noemen. Ik ga nu nog steeds naar de uit- en thuiswedstrijden. Vooral de uitwedstrijden zijn speciaal. Met het groepje van zo'n 150 mensen dat er altijd is. Dat is speciaal.” De eindtoernooien zijn uiteraard de krenten in de pap. ,,Naar Zuid-Afrika ben ik een paar keer op en neer gevlogen om erbij te zijn.” Vooral de wedstrijd tegen Brazilië werd een nieuw onvergetelijk hoogtepunt. ,,In de rust had niemand meer een stuiver voor onze kansen gegeven. De Brazilianen op de tribune waren op het arrogante af zelfverzekerd. Maar wat een tweede helft was dat. Een onbevangen Oranje. Na de wedstrijd waren de Zuid-Amerikanen ineens heel erg rustig.”

Eeuwig zonde

Ook tijdens de finale in Soccer City zat Van IJzendoorn op de tribune. ,,Natuurlijk vond ik het jammer dat we die wedstrijd verloren. De teleurstelling was bij mij echter niet zo groot als na het verlies tegen Brazilië in 1998. Dat is eeuwig zonde. Ook '74 en '78 zijn veel meer een nationaal trauma. Toen hadden we namelijk kunnen en misschien wel moeten winnen. Mensen hebben het nu wel over de teen van Casillas die redding bracht op het schot van Robben. Spanje heeft zo ook wel een paar momenten gehad. Die wedstrijd hebben we terecht verloren. Dat kan ik makkelijker accepteren.”

Voorlopig zal de 56-jarige inwoner uit Lomm (Limburg) de wedstrijden nog trouw blijven bezoeken. ,,De sfeer bij Oranje is geweldig. Ik vind het nog altijd een genot erbij te zijn en kijk al uit naar het EK in Oekraïne en Polen. Interessante landen waar vast een mooi toernooi wordt gehouden. Maar ik neem het niet zomaar voor lief. Nu al roepen dat ik er in 2014 in Brazilië ook wel even bij ben, dat gaat me te ver. Ik geniet van het moment en zie vanzelf wel waar dat me brengt. Hopelijk mag ik het nog een keer meemaken dat we wereldkampioen worden.”

Volg ons ook op Twitter!