'99% is laaiend enthousiast'

Foto:

Bondscoach Bert van Marwijk moet na een korte zomer de spelers van Oranje weer scherp krijgen voor de EK-kwalificatie. Met OnsOranje.nl blikt hij echter nog één keer terug op het WK. De verloren finale, de grachtentocht en de trots. Vandaag deel 1: De beeldvorming.

Het beeld is ontstaan, na de WK-finale, dat Nederland een harde ploeg is die niet aantrekkelijk genoeg speelt. De andere kant is een sterk collectief, met een strakke organisatie, dat bijna goud heeft gepakt.

,,De aandacht na de finale is toch heel erg naar de overtredingen van De Jong en Van Bommel gegaan. Dat leeft bij alle spelers. Maar 99% van de mensen die je tegenkomt is laaiend enthousiast. In Amsterdam waren ook zoveel mensen op de been. Iedereen was zo enthousiast. Het contrast is zo groot. En dat irriteert. Op die dag van de huldiging hebben we het er nog met de spelers over gehad. Veel van hen hadden hetzelfde gevoel.”

,,Dat harde beeld rijmt niet met de periode ervoor. We zijn toch 25 duels op rij ongeslagen. Dat zegt wel wat. We wonnen alle kwalificatieduels. We hebben daarin zeer aantrekkelijke wedstrijden gespeeld, tegen IJsland, Noorwegen en Macedonië. Ook in de WK-voorbereiding was het vaak echt mooi voetbal met veel goals, tegen Mexico, Ghana en Hongarije. En dat is ook altijd onze insteek geweest: aantrekkelijk spelen, maar ook goed georganiseerd.”

Maar in Zuid-Afrika kwam dat er slechts op sommige momenten uit. 

,,Op een WK komt daar veel spanning bij. De tegenstanders stelden zich echt op ons in, de ruimtes waren heel klein. We moesten heel geduldig zijn, geen fouten in de opbouw maken, want dan speel je 'naïef voetbal'. Maar dan win je zes keer op rij, van onder meer Brazilië en van Slowakije, wat een erg lastig duel was. We hebben alleen verzuimd twee of meer goals te maken. Dat had tegen Brazilië en Uruguay prima gekund. Dan noemt iedereen het aantrekkelijk.”

De vergelijking met ’74 en ’78 is veel gemaakt. Dat zou beter zijn geweest.

,,Wij kunnen de vergelijking makkelijk aan met ’74 en ’78. Dat wij een harde ploeg zouden zijn, is echt in contrast met de 25 duels ervoor. En op die WK’s speelde Nederland hard. Toen had je bovendien maar zestien ploegen. En in 1988 zelfs maar acht. Iemand van 1988 zei tegen mij: ,,Wij speelden op dat toernooi ook helemaal niet zo goed en hadden veel geluk.”

,,Dan is er nog het verschil in media-aandacht en in de status van de spelers. Om dat allemaal onder controle te houden, en dan deze prestatie neer te zetten. Dan voel ik in de reacties weleens dat ons tekort wordt gedaan. Maar er zijn ook mensen in de media die het goed zien. Het hele WK kreeg ik complimenten van de buitenlandse media, maar in de laatste week begonnen zij vreemd genoeg ook te klagen.”

Soms liggen ‘aantrekkelijk’ en ‘zakelijk’ erg dicht bij elkaar.

,,Ja, neem bijvoorbeeld Duitsland-Engeland. In de rust was het 2-1 voor Duitsland, maar het had 2-2 moeten zijn. Engeland speelde veel beter in de periodes voor rust en na rust. Maar het heeft toen zo veel ruimte weggegeven, dat het na twee counters afgelopen was: 4-1. Dan roept iedereen: topvoetbal van Duitsland. Maar wij moesten tegen Denemarken. Met hele kleine ruimtes. Echt een gaatje proberen te vinden. Wat daar technisch en tactisch allemaal voor nodig is... Hooguit de echte kenner kan daarvan misschien genieten. Het gaat dan om die éne goal. We hadden er alleen twee meer moeten maken tegen Brazilië en Uruguay.”