'Oranje niet goed voor mijn hart'

Foto:

In de rubriek 'Fan van Oranje' komen elke week hondstrouwe supporters van het Nederlands elftal aan het woord. Deze keer: Willy Lamers (57) uit Druten, het 882ste lid van de Supportersclub Oranje.

Al 36 jaar volgt hij het Nederlands elftal, als het ook maar even kan in het stadion. ,,De beleving is daar zoveel beter.” Nederland – Uruguay (2-0) op het WK in 1974 markeert hij als het begin van de Oranjegekte, die nog altijd voortduurt. ,,Nog steeds is er die geweldige sfeer bij het Nederlands elftal. In '74 waren de supporters ook al zo gek als een deur, net als nu. Maar nooit is er geknok.”

Lamers bedoelt 'gek' in deze context dan ook meer als prettig gestoord. ,,Ik heb ook wel een tijdje Ajax gevolgd, maar toen ik banger begon te worden voor de eigen supporters dan voor die van de tegenstander, ben ik daar maar mee gestopt. Dat is pas echt gestoord gedrag.” De opperbeste sfeer die bijna altijd rond Oranje hangt is de hoofdreden dat de 57-jarige nog altijd met zoveel plezier naar Oranje gaat. ,,En natuurlijk de gezelligheid met al die mensen die er altijd bij zijn en inmiddels hele goede bekenden zijn geworden.”

Supportersclub

Het zijn de andere trouwe leden, die vaak weer aangesloten zijn bij supportersclubs, zoals die van Magraten. Zelf maakt hij van geen van deze gezelschappen officieel deel uit, maar hij wordt er wel met volle overgave in opgenomen als één van de leden wanneer hij ze ontmoet. Zeker als Lamers weer eens het elftal in het buitenland achterna reist. ,,In San Marino ben ik er zeker bij. Het moet bij voorkeur echter niet te ver weg zijn. Het liefst rijd ik in een auto er heen, want ik hou niet zo van vliegen.” Lamers is overigens wel lid van de algehele Supportersclub Oranje. Als nummer 882 behoort hij zelfs tot de trouwste leden van de inmiddels 60 duizend leden tellende club, die in 1995 startte.

Afgelopen zomer was de kroegbaas er in Zuid-Afrika niet bij. ,,Ik kon de zaak niet zo lang aan mijn vrouw overlaten, die zelf overigens helemaal niks om voetbal geeft.” In zijn eigen tent heeft hij daarom het WK gevolgd. Daar is hij veel nerveuzer dan  in het stadion. ,,Ik heb me zitten verbijten voor de tv. Ik ben dan zo verschrikkelijk nerveus. Tijdens de wedstrijden loop ik soms gewoon naar buiten en kijk ik gewoon niet meer. Ik kan de spanning niet aan. Als er wordt gescoord, dan snel ik wel weer even naar binnen. Nee, deze hobby is niet altijd goed voor mijn hart”, besluit hij met een dikke lach.

Volg ons ook op Twitter!