Duel met een paar lichtpuntjes

Foto:

In een redelijk duel op een lastig veld in Sydney wisten Nederland en Australië het net niet te vinden. Het bleef 0-0 in de confrontatie waarin Nederland meer kansen kreeg dan de Socceroos, maar het vizier niet op scherp stond. Toch waren er voor bondscoach Bert van Marwijk een paar lichtpuntjes.

Voor het eerst in 27 duels wist Oranje niet te scoren. Het duel leverde voor rust al nauwelijks kansen op. Australië kwam er tegen Nederland in die fase nauwelijks aan te pas. Welgeteld twee keer kwam de ploeg van Pim Verbeek in de buurt van Maarten Stekelenburg, beide keren ongevaarlijk.

Nederland speelde fel, joeg bij balverlies collectief op de bal. Maar het Nederlandse veldoverwicht werd niet zichtbaar in uitgespeelde kansen. Een vijftal halve kansjes bracht de Australische doelman Schwarzer niet in gevaar. Alleen Klaas Jan Huntelaar, die na zes duels weer eens in de basis mocht beginnen, miste een vrije kopkans in de tiende minuut. Uit een voorzet van Stijn Schaars kopte hij over.

Stroef

John Heitinga deed het redelijk, als vervanger van André Ooijer in het centrum. Khalid Boulahrouz, na maanden afwezigheid weer in het elftal, oogde krachtig op de rechterflank, en maakte veel meters. Het verdedigende blok Stijn Schaars en Demy de Zeeuw functioneerde goed, maar de voortzetting naar voren verliep voor rust wat matig, al schoof De Zeeuw een paar keer gevaarlijk door.

Dirk Kuyt, in de rust vervangen door ploeggenoot Ryan Babel, onderscheidde zich met vijf goede voorzetten, en een grote actieradius. Het spel van de overige aanvallers oogde stroef. Huntelaar (gebrek aan wedstrijdritme), Elia (moeite met gladde veld en fysieke spel van Wilkshire) en Sneijder (net hersteld van griep), vonden elkaar voor rust nauwelijks in de combinatie.

Positiewisselingen

Nederland kwam een stuk feller uit de kleedkamer dan de Socceroos. Het tempo ging omhoog, positiewisselingen lukten beter en sneller, en Australië werd vastgezet op eigen helft. Het resultaat van dit offensief kort na rust waren kansen voor achtereenvolgens Elia, Babel en Huntelaar. Echter wederom zonder resultaat.

Van Marwijk bracht na 65 minuten Rafael van der Vaart voor Schaars en vier minuten later Orlando Engelaar voor Sneijder. Oranje hield bij vlagen, op enkele plaagstootjes van Australië na, druk op het doel van Mark Schwarzer.

Maar door de vele wissels verdween in de laatste twintig minuten het gif uit het spel van Oranje. Harry Kewell kreeg in de tachtigste minuut nog een kopkans, maar Stekelenburg redde adequaat. In de 88ste minuut kreeg AZ-speler Brett Holman nog een plotse schietkans, maar hij schoot over het doel van de Ajax-keeper.

Lichtpuntjes

Wat leverde dit oefenduel in Australië dan wel op, behalve veel CO2-uitstoot? De contouren van het Oranje dat Van Marwijk voor ogen heeft bleven, ondanks de vele afwezigen, duidelijk zichtbaar. Het systeem raakt dus steeds meer ingesleten, ook bij de vervangers. Maar alleen als de scherpte er is en de positiewisselingen voorin goed worden uitgevoerd, is Oranje echt dreigend tegen een fysiek sterke en compacte opponent als Australië.

Lichtpuntje was de rentree van de sterke Boulahrouz. Daarnaast herstelde Schaars zich van zijn matige optreden tegen Engeland en toonde De Zeeuw zich een waardige stand-in als verdedigende middenvelder. Hopelijk heeft Van Marwijk nog iets meer opgestoken van deze lange reis naar Down Under.

Statistieken:

Australië - Nederland 0-0.

Nederland: Stekelenburg; Boulahrouz, Heitinga, Mathijsen, Van Bronckhorst (77. Braafheid); Schaars (65. Van der Vaart), De Zeeuw (84. Mendes da Silva); Elia, Sneijder (68 Engelaar), Kuyt (45. Babel) ; Huntelaar.

Australië: Schwarzer; Wilkshire, Neill, Moore (45 Kisnorbo), Carney; Holman, Culina; Cahill (45. Emerton), Grella (15. Valeri (71. Jedinak)), Kewell; Kennedy (45 Vidosic).

Gele kaarten: Schaars, Valeri.

Stadion: Sydney Football Stadium, Sydney

Toeschouwers: 40.586

Scheidsrechter: Tojo Minoru (Jap)