Dzsudzsák: 'We staan er goed voor'

Foto:

Balázs Dzsudzsák is de ster van het Hongaarse elftal. De vleugelflitser van PSV blikt aan de vooravond van de duels die hij met Hongarije speelt tegen het Nederlands elftal vooruit op OnsOranje.nl. Over Van der Wiel, zijn rechtervoet, Stekelenburg en een magisch nummer.

Nummer 22 is heilig voor mij.
,,Voor mij is dat een heel speciaal nummer. Eigenlijk is het dat nog helemaal niet zo lang. Pas toen ik naar PSV kwam, ben ik met het nummer in aanraking gekomen. Ik vond dat toen wel mooi staan, die twee cijfers achter op mijn rug. Nu is alles voor mij 22. Wat allemaal? Mijn auto heeft bijvoorbeeld dat nummer. En verder mijn huis, op de kantine van de voetbalclub die mijn vader traint staat magic number 22 en de fiets van mijn moeder heeft een sticker met dat nummer. Ik wil voor altijd met 22 spelen op mijn rug.”

Gregory van der Wiel is mijn favoriete directe tegenstander.
,,Ik speel veel tegen hem natuurlijk. Tegen Ajax en nu ook tegen het Nederlands elftal. Ik hou ervan om tegen hem te spelen. Een goede speler, maar niet een die je schopt. Ik speel tegen hem speciale duels, de meeste wedstrijden tegen Ajax zijn namelijk speciale duels. Omdat hij zoveel aanvalt is het soms moeilijk voor mij, dan moet ik meer meeverdedigen. Hij is een goede verdediger, maar als je het over hem hebt, gaat het altijd over zijn aanvallende kwaliteiten.”

De wedstrijd waarin we met 6-1 van Oranje verloren was de slechtste wedstrijd uit mijn carrière.
,,Ik denk nog steeds met grote schaamte terug aan die wedstrijd. Voor mij was het nog een tikkeltje erger, want we speelden in het land waar ik voetbal. Eigenlijk was de wedstrijd voor ons helemaal fout gepland door de bond. Wij waren allemaal al op vakantie, terwijl Nederland volop in voorbereiding was voor het WK. Dat merkte je aan alles. Ik scoorde nog wel die wedstrijd. Stekelenburg kwam nog naar me toe in de rust. Hij zei: ‘Jij scoort altijd tegen mij.’ De druk die ik altijd voelde als ik voor Hongarije uitkwam, is nu weg. Ik voel me nu beter als speler van mijn land. In Hongarije verweten mensen me dat ik niet zo goed was als bij PSV. Dat gevoel heb ik weg kunnen nemen.”

Hongarije kan zich plaatsen voor het EK.
,,We staan er goed voor in de groep, we hebben het in eigen hand. De laatste jaren is Hongarije sterker geworden. Al zijn we onervaren, we hebben nu een team dat vecht voor elkaar. Niemand verwacht dat we van Nederland kunnen winnen. Als we tien keer tegen ze spelen, zullen we een keer winnen. Onderschat Oranje ons, dan maken we een kans. Iedereen houdt van voetbal in Hongarije. En als het goed gaat, komen ze allemaal kijken.”

Ik kan nu ook scoren met rechts.
,,Ik oefen daar veel op. Ik wil niet een speler zijn waarvan men zegt: die kan alleen met links schieten. Phillip Cocu is daarin mijn leermeester. Met hem train ik veel op mijn rechter. Op passes, op vrije trappen en op schoten van afstand. Maar ook met Fred Rutten. Hij is als een soort stiefvader voor mij. Met spelletjes op de training probeert hij mij te raken. Ik leer hier veel. In Nederland ben ik me steeds meer met tactiek bezig gaan houden. In Hongarije interesseerde me dat niet. De trainer laat me dan beelden zien van Messi. ‘Kijk’, zegt hij dan. ‘Messi verdedigt ook mee’.  Vrije trappen, dat blijft een specialiteit van me. Ik kijk dan niet naar de keeper. Dus of Stekelenburg op het doel staat of Casillas, dat maakt mij niet uit.”

Ik kan mijn emoties op het veld maar moeilijk in bedwang houden.
,,Ik ben emotioneel, want dat zit in mijn bloed. Ik merk het ook bij ploeggenoten uit Servië en Bulgarije. Die hebben dat emotionele ook. Ik heb het steeds beter onder controle. Daar praat ik veel over met Fred Rutten. Vorig seizoen heb ik PSV benadeeld door een rode kaart te pakken in de wedstrijd tegen HSV. Toen was de trainer een paar dagen boos op me. Hij praatte een paar dagen niet met me. Ik vond dat vreselijk. En toen ik het op tv terugzag, vond ik dat ook heel erg. Dat was misschien wel een beetje de ommekeer. Ik ben overigens niet alleen emotioneel op het voetbalveld, maar ook in het verkeer. In Nederland is iedereen veel kalmer, zelfs op de snelweg in de spits. Dat verbaasde me heel erg in het begin. Toen ik voor het eerst terechtkwam in de spits van Amsterdam begon ik gelijk te toeteren.”

Spanje is voor mij het beloofde land.
,,Ik wil spelen in de beste competitie ter wereld. Engeland en Spanje zijn grote competities. Ik hoop dat er een dag komt, dat ik daar klaar voor ben. Nu leer ik nog elke dag in de Nederlandse competitie.”

Volg ons ook op Twitter!