Een avond voor artiesten

Foto:

Tegen Finland was plek ingeruimd voor Ibrahim Afellay, Rafael van der Vaart. Later volgden Eljero Elia en Jeremain Lens. De ‘artiesten’ vielen op en sprankelden bij vlagen in het met 2-1 gewonnen duel, met dank aan een ijzersterke Maarten Stekelenburg. Al was Van der Vaart zichtbaar teleurgesteld over zijn wissel.

Het oogde in het begin bij vlagen nog wat onwennig bij Oranje met een voorhoede die nog nimmer in deze samenstelling had gespeeld. Klaas Jan Huntelaar als diepste spits en Sneijder centraal daarachter, dat was niet zo vreemd. Maar de veelvuldig van positiewisselende vleugelaanvallers Van der Vaart en Afellay wisten in het begin van het duel de ruimtes die Finland bood niet altijd effectief te bespelen. Toch zorgden beide aanvallers al voor rust voor wat sprankeling bij Oranje. 

Bevrijd

Afellay oogde bevrijd. Met een paar prachtige acties kreeg hij de handen van het Rotterdamse publiek op elkaar. Bij elk balcontact gebeurde wel iets. In de 37ste minuut passeerde hij op links – terwijl hij op rechts begon – zijn man prachtig, helaas bereikte zijn voorzet net niet de instormende Van der Vaart en Huntelaar. In de 44ste minuut passeerde hij op rechts twee man, en gaf de bal diep op Van der Vaart. Direct na rust toverde hij alweer wat uit zijn schoenen. Ook al leidde het voor rust niet tot doelpunten, dit was waar het publiek voor kwam.

Van der Vaart leek in het begin nog wat te mokken op linksbuiten, maar kwam al snel over naar het centrum en de rechterkant. Op enkele momenten toonde hij zijn brille. Tweemaal was hij dicht bij een doelpunt na een pass van Sneijder. Kort na rust passeerde hij knap twee man op links, maar kwam zijn voorzet net niet bij Huntelaar.

Finland maakte overigens ook prima gebruik van de ruimtes die Nederland bood, twee controleurs of niet. Het was een rommelige wedstrijd, waarbij de bal snel verplaatst werd, en overal ruimtes leken te ontstaan. Vijfmaal dook Finland op voor Maarten Stekelenburg, maar de keeper van Oranje etaleerde wederom zijn topvorm, en moest slechts het antwoord op de kopbal van Mikael Forssell schuldig blijven.

Discussie

Juist over de aantrekkelijkheid van Oranje was sinds het WK een publieke discussie ontstaan, voornamelijk vanwege het sombere beeld dat na de finale bleef hangen. Dat Nederland afbraakvoetbal zou spelen. Er werd gerept van schaamte. Het leek alsof de spelers van Oranje vermaak wilden bieden, met name de artiesten voorin. Huntelaar had er na 19 minuten al twee in het net liggen, en bracht zijn Oranje totaal daarmee op 21. Sneijder speelde sterk. En de twee op de vleugels toverden bij vlagen.

Na een ruim uur maakte Van der Vaart – zichtbaar teleurgesteld – plaats voor Eljero Elia. Tien minuten later mocht ook Afellay naar de kant. Voor hem kwam Jeremain Lens in het veld. Enkele minuten schreeuwde het verder matte publiek om goalgetter Ruud van Nistelrooy, die aan het warmlopen was. Lens en Elia vielen minder op dan Afellay en Van der Vaart.

De tweede helft sprankelde wat minder dan de eerste. Nederland speelde niet goed. Een betere ploeg dan Finland had ervan kunnen profiteren. Maar bij vlagen was er tenminste de sprankeling van de artiesten. De meest geliefde kwam in de 81ste minuut in het veld voor Huntelaar: Van Nistelrooy.  ,,Alle ballen op Ruudje”, zong De Kuip. Een enkele bal kwam er ook, maar sprankelen deed ‘Ruudje’ niet.

Volg ons ook op Twitter!