Blog Art Langeler: Leerzame trip met Onder 16

Art Langeler is momenteel - naast trainer/coach Jong Oranje - ook interim technisch coördinator nationale jeugdteams. - Foto: KNVB Media

Wekelijks schrijft KNVB-coach Art Langeler een blog op OnsOranje. Deze week schrijft hij over zijn belevenissen bij Oranje onder 16, dat de afgelopen week in Florida was om een vierlandentoernooi te spelen.

Onder 16 ontmoette in Florida goede tegenstanders met de USA, Brazilië en Engeland. Dit past ook precies in de ambitie die we (ik) heb(ben) uitgesproken. Intercontinentaal spelen heeft een grote meerwaarde ten opzichte van spelen tegen de geijkte tegenstanders in Europa. Met reizen, omgaan met omstandigheden en vooral ook spelen tegen andere speelstijlen waartegen we ‘moeten presteren’, krijgen de jongens een unieke ervaring mee die ze helpt in hun weg naar het profbestaan.

Sparren met de staf

Een van de voordelen van mijn rol bij de KNVB momenteel is dat ik dan ook naar Amerika reis om een aantal dagen het team te volgen, te sparren met de staf en de KNVB-netwerken te bedienen en uit te breiden. Dat laatste lukte prima want er is een stevige Nederlandse trainersdelegatie werkzaam in Amerika. Nico Romeijn en Wim van Zwam hebben een grote geschiedenis bij de KNVB en Alois Wijker was tien jaar hoofd opleidingen bij AZ. Het was goed met hen weer bij te praten.

Bovendien had ik een afspraak met de technisch directeur van de Amerikaanse voetbalbond om eventueel nog meer uitwisselingen te realiseren en te praten over het internationale voetbal. Ook de USA is niet bij het WK deze zomer, dus we zijn lotgenoten… De contacten met voetbalagenten, scouts van de grote (inter)nationale clubs, ouders en andere volgers van de jongens zijn altijd actueel en belangrijk. Door een keer samen te eten, een drankje te doen of gewoon langs het veld wat ervaringen te delen, blijven we op de hoogte wat er speelt en kunnen we regelmatig wat voor elkaar doen.

Professionele sfeer

Maar het belangrijkste was natuurlijk het voetbalgedeelte. De staf, bestaande uit tien mensen is op alles ingespeeld. De hoofdtrainer Peter van der Veen wordt deze trip op technisch gebied geassisteerd door Martijn Reuser (werkzaam bij ADO) en Kenneth Goudmijn (werkzaam bij AZ). Sierd van den Berg is keeperstrainer van dit team. De medische staf bestaat uit de teammanager, de dokter en fysiotherapeut. De materiaalman, video-analist en studiebegeleidster maken de groep compleet. Zij zorgen ervoor dat er goed en professioneel gewerkt wordt.

De opdracht tegen de USA was duidelijk: resultaat halen

In de eerste wedstrijd tegen Brazilië had Nederland het erg lastig. Eigenlijk vanaf de start van de wedstrijd hadden de Brazilianen een overwicht. Wat met name opviel is dat Nederland geen druk kreeg op de tegenstander. In gewone taal; als Nederland probeerde de bal af te pakken lukte het Brazilië steeds om dit te voorkomen door hun individuele technische kwaliteiten. Deze jongens waren zo vaardig! Nog een keer wegdraaien, een kapbeweging achter het standbeen, een passje net over een uitgestoken been; het maakte het voor ons erg moeilijk om grip te krijgen. Toch hielden we aardig stand, niet in de minste plaats door onze keeper, die het goed deed!

Terechte nederlaag

Toch capituleerden we in de tweede helft. De 2-1 overwinning voor Brazilië was terecht. Aan het einde van de wedstrijd was spelen met dertig graden voor een aantal ook wel zichtbaar pittig. En daar is ook niks mis mee! Het niveauverschil was natuurlijk wel een tegenvaller, want we vinden onszelf als Nederland natuurlijk nog wel heel goed en de meeste van deze jongens krijgen in het weekeinde nauwelijks tegenstand in de nationale competitie.

Bij de weg naar een profbestaan draait het om alles, niet alleen om de wedstrijd

Een eyeopener dus voor de meeste spelers, die ook wel onder de indruk waren van het niveau van Brazilië. In de wedstrijd tegen de USA koos de trainer voor een aantal andere spelers (deels doordat de wedstrijd twee dagen na Brazilië was, deels door keuzes op basis van voetbal), de opdracht duidelijk; resultaat halen!

Mooie opsteker

Wij hadden de USA gezien tegen Engeland (1-0 voor Engeland) en het maakte daar een goede indruk. Engeland had uiteindelijk terecht gewonnen, maar de goal in de laatste fase was een grote opluchting voor de Britten, die het heel erg lastig hadden gehad tegen de met grote passie spelende Amerikanen. Nederland gaf de USA echter geen enkele kans om deze strijdlust weer te etaleren. Vanaf de eerste minuut was er goede druk, wat een snelle goal opleverde en uiteindelijk resulteerde in een 5-1 overwinning. Een prima resultaat en een mooie opsteker.

Als 15-jarige moet je dit leren en dat mag met vallen en opstaan, maar dan moet het wel steeds iets beter gaan

De dag erna, zaterdag, was er tijd voor ontspanning. Alhoewel, toch waren er ook nu weer wat leermomenten. De staf (inclusief ikzelf) vond dat we nog wat extra aandacht moesten geven aan de zaken om voetbal heen. Bij de weg naar een profbestaan of misschien zelfs wel een carrière als international draait het om alles, niet alleen om de wedstrijd. Discipline in het hotel, wat je eet, hoe je studeert, hoe je je presenteert, je core- en krachttraining en communicatie zijn essentiële onderdelen die altijd in orde moeten zijn.

Vallen en opstaan

Als 15-jarige moet je dit leren en dat mag met vallen en opstaan, maar dan moet het wel steeds iets beter gaan. Hier heeft de staf veel op gehamerd, en mede op basis hiervan zijn de keuzes gemaakt voor de line-up voor de laatste wedstrijd. Ik heb deze wedstrijd niet meer gezien, want ik vloog zaterdag terug naar Nederland. Maar gezien de uitslag van de laatste wedstrijd, een 3-1 zege op Engeland en de tweede plek achter Brazilië (zeven om zes punten), zijn dit goede keuzes geweest.

Klasse gedaan! Een compliment voor de spelers en de staf met deze mooie teamprestatie en de knappe comeback na het verlies tegen Brazilië. Een goede terugreis gewenst, want die is misschien nog wel het pittigst van deze reis. Voor mij tenminste wel...