Er is iets mis gegaan.

Het lukt niet om de pagina die je zocht op OnsOranje.nl te laden.

Op dit moment is de website in onderhoudsmodus. Probeer het later nog eens.

Gebruik je een adblocker? Probeer deze uit te zetten en laad de pagina opnieuw.

Rob Rensenbrink (72) overleden

KNVB Media
KNVB Media
25 januari 2020, 22:00

Rob Rensenbrink speelde twee WK-finales: in 1974 en 1978. - Foto: KNVB Media

Oud-international Rob Rensenbrink is vrijdag overleden. De voormalige linksbuiten kwam in totaal 46 keer uit voor het Nederlands elftal. Met Oranje greep hij zowel in 1974 als in 1978 net naast de wereldtitel, waarbij hij vooral in 1978 een hoofdrol vertolkte.

Het is een van die zinnen die iedere Nederlandse voetballiefhebber wel kent. 'Rensenbrink… tegen de paal. Rensenbrink tegen de paal', roept commentator Theo Reitsma wanneer de linksbuiten in de WK-finale van 1978 tegen Argentinië in de laatste minuut de bal tegen het houtwerk werkt. Nooit was een wereldtitel dichterbij.

Was de bal de doellijn wel gepasseerd, dan was Rensenbrink naast matchwinner ook topscorer van het toernooi geworden. Nu viel die eer te beurt aan de Argentijn Mario Kempes, die in de verlenging één van de twee goals maakte, die niet Nederland maar Argentinië de wereldtitel bracht.

Furore in België

Rob Rensenbrink speelde 46 interlands voor Oranje.

Het WK in 1978 was het hoogtepunt van de carrière van de man die 46 keer uitkwam voor Oranje en vanwege zijn fenomenale dribbels de bijnaam 'Het Slangenmens' kreeg. Furore maakte Rensenbrink in clubverband vooral buiten de landsgrenzen, in België. In 1969 werd hij door trainer Frans de Munck naar Club Brugge gehaald, waarbij DWS – de club waarvoor hij debuteerde en waarbij hij vier jaar speelde – 450.000 gulden ontving.

Door zijn overstap naar België raakte zijn interlandcarrière wat in het slop. Aan het begin van zijn Brugse periode speelde hij nog twee interlands tegen Engeland en Israël, maar daarna werd het stil rondom Rensenbrink. Pas 45 maanden later trok hij het shirt van Oranje weer aan.

Dat was wel precies op tijd om mee te doen aan het WK in 1974, waar het Nederlands elftal met Rensenbrink als linksbuiten doordrong tot in de finale, die uiteindelijk met 2-1 verloren ging tegen West-Duitsland. Rensenbrink zelf werd in die finale in de rust gewisseld doordat een in een halve finale opgelopen spierscheuring hem dermate hinderde dat doorspelen geen optie was.

Voetballer van het Jaar

Zijn terugkeer in het Nederlands elftal volgde na zijn transfer van Brugge naar Anderlecht, waar hij in de jaren daarna succes na succes boekte. Zo werd hij met de Belgische club drie keer landskampioen, won hij vier nationale bekers en twee keer de Europa Cup, werd hij in 1975 tweede achter Franz Beckenbauer in de verkiezing van Voetballer van het Jaar en legde hij een jaar later beslag op de Gouden Schoen als beste speler van België.

Weer twee jaar later, in 1978, eindigde hij in de verkiezing van Voetballer van het Jaar als derde, achter de Engelsman Kevin Keegan en de Oostenrijker Hans Krankl. Was de bal in de WK-finale niet op de paal maar in het doel geëindigd, dan was ook deze verkiezing waarschijnlijk anders verlopen. Nauwelijks een jaar na de verloren WK-finale speelde hij tegen Polen (2-0 nederlaag) zijn laatste interland. Drie jaar later zette hij na een kort uitstapje naar de Verenigde Staten en Frankrijk een punt achter zijn loopbaan.

Rob Rensenbrink leed al jaren aan een progressieve spierziekte en is 72 jaar geworden. De KNVB wenst zijn familie en vrienden veel sterkte met het dragen van dit verlies.

Gerelateerd nieuws

Laatste artikelen