Van Vossen: 'Elke interland uniek'

Foto:

Zelden speelt het Nederlands elftal in Zuid-Amerika. In 1999 gebeurde dat voor de laatste keer. Oranje trof destijds, net als nu, Brazilië. Peter van Vossen speelde mee in die laatste wedstrijd op Zuid-Amerikaans grondgebied. De noeste buitenspeler van toen weet nog: ,,Dat was een fantastische trip", zegt hij tegen OnsOranje.nl.

Op het strand van Ipanema vergapen de huidige Oranje-internationals zich aan voetvolleyende Brazilianen die geboren lijken te zijn met een bal aan de voet. Het is een voorbereiding in alle rust op de wedstrijd van zaterdag tegen de zesvoudig wereldkampioen die op het afgelopen WK nog werd verslagen.

Bij Peter van Vossen komen slechts langzaam de herinneringen boven borrelen aan de vriendschappelijke wedstrijden die de landen tegen elkaar speelden in 1999.  Oranje speelde destijds twee wedstrijden in hét voetballand van de wereld. De eerste wedstrijd eindigde in 2-2, de tweede ging met 3-1 verloren. Liefst vijf rode kaarten (twee voor Nederland, drie voor Brazilië) ontsierden dat laatste duel. Van Vossen weet nog: ,,We waren erg vermoeid na een loodzwaar seizoen. En die tweede wedstrijd was maar twee dagen na die eerste. We kwamen steeds een stapje te laat. Vandaar die rode kaarten.”

Volgens de Zeeuw zijn er genoeg overeenkomsten tussen de trip van destijds en de huidige Oranje-trip. Van Vossen zegt: ,,Net als de huidige spelersgroep hadden wij destijds ook een loodzwaar seizoen achter de rug toen we naar Brazilië gingen. Natuurlijk waren we moe, logisch toch? Maar het was ook mooi om mee te maken. En ik heb altijd beseft dat elke interland die je mag spelen uniek is. Nooit zeurde ik daarover. Of we nou in Tokyo, Wladiwostok of Brazilië moesten spelen."

Presteren en ontspanning

,,Daar komt bij dat alles bij het Nederlands elftal altijd perfect werd georganiseerd voor de spelers. Ik weet nog dat we tijdens die reis in 1999 mobiele telefoons kregen waarmee we naar huis konden bellen. Dat was nog wat, in die tijd.  En toen we naar een marktje in de buurt gingen, begeleidde de politie ons. Kijk, zo’n reis zo aan het eind van het seizoen moet je goed aanpakken. Een beetje presteren en een beetje ontspanning. Rijkaard was toen bondscoach, die begreep dat. Ik heb de indruk dat Van Marwijk dat ook wel begrijpt.”
 
Van Vossen graaft verder in zijn geheugen: ,,In die eerste wedstrijd, waarin we met 2-2 gelijkspeelden, maakte ik de gelijkmaker. Het mooie daarvan was, dat ik een paar maanden later voor Feyenoord precies zo’n zelfde soort doelpunt maakte tegen Borussia Dortmund in de Champions League. Tegen dezelfde directe tegenstander ook nog. Dat was Evanílson. Hij zei nog na de wedstrijd tegen me: ‘Ik weet niet hoe je het doet, maar ik laat me gewoon twee keer door jou op dezelfde manier foppen.’ Ik kan wel zeggen dat die doelpunten een van de mooiste waren die ik in mijn carrière heb gemaakt.”

Het doelpunt tegen Brazilië had nog meer waarde voor Van Vossen. ,,Er werd in die tijd veel gepraat over de vriendschappelijke band die ik had met Frank Rijkaard. En dat hij mij zou voortrekken bij het Nederlands elftal. Met die goal bewees ik dat ik toch van waarde kon zijn voor Oranje.”

Volg ons ook op Twitter!