De gebroken dromen van Houtman

Foto: oliveo.nl

We gaan vandaag terug naar 23 december 1984. Naar een spits die het Nederlands elftal redde tegen een voetbaldwerg – want dat was Cyprus zeker in die tijd. In de WK-kwalificatiewedstrijd op Nicosia leek Oranje lange tijd punten te verliezen. Tot Peter Houtman, zes minuten voor tijd, zijn waarde in Oranje bewees. Opnieuw.

Houtman droomde in de jaren tachtig van het EK in Frankrijk en het WK in Mexico. De spits van Oranje leek voorbestemd om de komende jaren een prominente rol in het Nederlands elftal te vervullen, want bij Feyenoord had hij zich ontwikkeld tot een makkelijk scorende spits – en dat deed hij in de jaren tachtig ook voor zijn land.

Debuut

De Rotterdammer had een uitstekend gemiddelde in de interlands die hij speelde. In acht wedstrijden maakte hij zeven doelpunten, waaronder enkele belangrijke die het Nederlands elftal de winst bezorgden. Zo scoorde hij bijvoorbeeld meteen in zijn debuut, thuis tegen IJsland, in de strijd om het EK 1984. Hij maakte ook de belangrijke openingstreffer tegen Spanje, die met 2-1 werd gewonnen. En tegen Malta was hij eveneens scherp voor het doel.

Maar Oranje liep het eindtoernooi mis. De reden kennen velen nog wel. Nederland leek zeker van ‘Frankrijk’, maar omdat Spanje in zijn laatste interland met liefst 12-1 van Malta wist te winnen, ging de concurrent op doelsaldo nog net over Oranje heen. Iedereen was verbijsterd, Houtman ook. Er is altijd een bedenkelijk beeld van die onverwacht hoge zege gebleven, maar er is nooit iets bewezen.

Opluchting

Dus moest de revanche, ook voor de aanvaller, komen in Mexico. Houtman ging gewoon door met scoren - al moet gezegd dat hij ook niet altijd werd opgeroepen. Zo zorgde hij, die 23e december 1984, voor de enige treffer in het Makarios-stadion, waar Nederland lange tijd cruciale punten leek te verspelen. Zes minuten voor tijd zorgde hij voor grote opluchting.

Die opluchting veranderde in vreugde in de thuiswedstrijd tegen België, op dat moment de directe concurrent van Oranje voor een plek op het WK. De spits – die inmiddels van Feyenoord was overgestapt naar FC Groningen – zette zijn land na een uur spelen op 1-0, waarna Rob de Wit de tweede goal maakte. De Rotterdammer was met zijn gedachten al in Midden-Amerika, net als zijn teamgenoten, maar vlak voor tijd werd die droom ruw verstoord door Georges Grün, die zijn ploeg naar Mexico kopte.

Houtman was een goalgetter in Rotterdam. In het seizoen 1982/'83 maakte hij 30 doelpunten voor zijn club, en daarmee had Feyenoord sinds lange tijd weer de topscorer van Nederland in huis. Toch was de clubleiding niet helemaal van hem overtuigd. Hij speelde dan ook tussendoor bij FC Groningen en in België, voor hij alsnog terugkeerde naar De Kuip.

Pijn

In drie seizoenen maakte Houtman 72 doelpunten. Hij won in 1984 zelfs de dubbel. Maar weer was er twijfel, en opnieuw ging hij naar FC Groningen – waar hij het zo goed deed dat hij voor een derde maal mocht terugkeren. Dat was in 1988. Toen hij het EK en het WK al had gemist. Dat jaar, het jaar van zijn terugkeer, werd Oranje Europees kampioen. Het zal Houtman, die niet meer in aanmerking kwam voor de nationale ploeg, toch ook pijn hebben gedaan.

Opstelling Nederland: Van Breukelen, Wijnstekers, Spelbos, Boeve, W. van de Kerkhof, Valke, Van Basten, Gullit, Brandts, Houtman, Van der Gijp (77. R. Koeman).

In deze rubriek blikken wij terug op historische wedstrijden van het Nederlands elftal. Gespeeld op de dag van vandaag, maar dan jaren geleden. Naast de wedstrijden komt ook het verhaal achter die duels aan bod. Ook wedstrijden van andere nationale teams kunnen de revue passeren, net als portretten van voormalig internationals of andere bijzondere gebeurtenissen die op een bepaalde dag in het verleden van belang waren voor Oranje.

Volg ons ook op Twitter!