Blog Art Langeler: Herfstvakantie

Art Langeler is werkzaam als Directeur Voetbalontwikkeling bij de KNVB. - Foto: KNVB Media

Eindelijk een weekje vrij, de hele dag voetballen! Dat was het credo van onze jeugdtijd, waarin we meer en vaker buiten waren, daardoor meer beweging kregen en dus ook gezonder en motorisch vaardiger werden dan de jeugd van tegenwoordig.

Dit verhaal hebben we nu al vaak gehoord en het klopt, toch wil ik het daar niet over hebben. In mijn tijd waren we de patatgeneratie, nu zijn de kinderen lui door een schermoverschot. In de tijd van de Griekse filosofen was de jeugd ook al steeds slechter en minder dan de ‘volwassenen’ en zo zal het altijd blijven. Ook onze kinderen gaan afgeven op de ontwikkeling van hun kinderen, daar zal ongetwijfeld van alles mis mee zijn. Vroeger, toen was alles beter...

Dagelijkse praktijk

Maar nu de dagelijkse praktijk. Wat doen wij, als volwassenen, om de jeugd te motiveren naar buiten te gaan? Mijn kinderen (13 en 15 jaar) hebben deze week vakantie. Beiden zitten op voetbal, dus de vraag rijst; wat doet de voetbalclub deze week? Nou, dat valt tegen. Er wordt één weekend niet gespeeld omdat er geen competitie is in verband met de vakantie. Het andere weekend is het hangen en wurgen om genoeg spelers bij elkaar te krijgen, want het is vakantie.

Een week vakantie is in ons gezin een week geen sport. En wij als volwassenen, ouders en trainers zijn hier zelf de veroorzakers van

Ouders zijn ook vrij en in onze westerse rijkheid gaan we dan natuurlijk een week naar Ibiza, of in ieder geval een lang weekend naar een huisje in België of Duitsland. Of anders logeren bij opa en oma of een dagje pretpark, want je moet wat gaan doen met die kinderen. Tussen neus en lippen door worden de trainingen ook afgelast, want ja, het is vakantie... En de trainer wil ook wel eens vrij zijn. 

Op betaaldvoetbalniveau is er nog wel een aantal jeugdtoernooien, maar op amateurniveau niet. Of laat ik het anders stellen: onze kinderen hebben nog nooit gevraagd om een toernooi in de herfstvakantie. Gezien de bovenstaande problematiek snap ik ook dat een club niet zo happig is op de organisatie. Een week vakantie is in ons gezin een week geen sport. En wij als volwassenen, ouders en trainers zijn hier zelf de veroorzakers van.

Stop met klagen, ga wat doen!

Ik moet denken aan de avond die ik maandag had bij een grote amateurclub. In een sportcaféachtige setting concludeerde een aantal oud-spelers en opleiders met een presentator dat de kinderen minder bewegen en dat dat zo slecht is. De laatste maanden sparren we bij de KNVB regelmatig over deze beeldvorming. René Wormhout (fysiek trainer Oranje) en Wim Jonk (Johan Cruijff Legacy) zijn bijvoorbeeld mannen waar we mee spreken en die inspireren. Onze gemeenschappelijke conclusie is: stop met klagen, en ga er wat aan doen!

We kunnen veel doen. Op microniveau: je kinderen naar buiten sturen, een spel met ze spelen, een bal kopen, een schermbeperking invoeren

En we kunnen veel doen: instuiven bij clubs, multisporten op gemeentelijk niveau, sporttoernooien of vrij trainen op (kunstgras)velden. Of op microniveau: je kinderen naar buiten sturen, een spel met ze spelen, een bal kopen, een schermbeperking invoeren. Als bond hebben we daar ook een rol in: lobbyen bij de overheid voor meer sport- en gymuren, mensen stimuleren om training te gaan geven en dit te faciliteren, clubs helpen ideeën te ontwikkelen om meer kinderen op de velden te krijgen, enzovoort.

Een mooie uitdaging, een grote kans. Iets wat ons allen aangaat en waar we heel veel energie in (gaan) steken!