Blog O17: Traditioneel Boedapest

De shirts van Onder 17 hangen klaar in de kleedkamer. - Foto: KNVB Media

Het Nederlands elftal voor spelers onder 17 jaar speelt van 28 september tot en met 3 oktober in Hongarije het eerste kwalificatietoernooi voor het Europees kampioenschap. Huiswerkbegeleider Cris Peetsold schrijft regelmatig een blog over deze succesvolle groep talenten dat in mei 2017 van de partij wil zijn op de EK-eindronde in Kroatië.

Vrijdag in een warm Hongarije de tweede wedstrijd, in hetzelfde stadion als de eerste. En nu maar hopen dat het veld beter geprepareerd is. Wij, als aanvallende ploeg, hebben daar veel baat bij. De dagindeling is gelijk aan twee dagen geleden, dus ontbijten, wandelen, rusten en focussen, bespreking met aan het begin de opstelling, sportmaaltijd, en dan naar het stadion.

Paspoort

Ik kom even terug op afgelopen zondag. Iedereen staat op Rotterdam Airport in de rij om in te checken, het paspoort in de hand. Opeens zegt één van de stafleden: "Paspoort? Dat heb ik helemaal niet bij me!" Wat nu? Teammanager Patrick gaat in overleg met de grondstewardess van Transavia. Na enig heen-en-weergepraat en vooral dankzij de meest charmante glimlach van Patrick mag het staflid later inchecken. Snel naar huis gebeld, is zijn vrouw een dagje naar Amsterdam.

De schoonfamilie brengt uitkomst: zij  willen het document wel brengen. Het staflid zegt nog: "Rij niet te hard en denk aan de flitspalen en trajectcontroles." Ik weet niet of deze boodschap aangekomen is, dat merken ze over twee maanden wel als de eventuele bekeuringen op de mat ploffen.

Tien minuten later belt ons staflid nogmaals op om door te geven dat hij op Rotterdam Airport zit. Goede zet: ze waren al op weg naar Schiphol. Eind goed, al goed. Net op tijd kon ons staflid  inchecken en bij ons in de wachtruimte aanschuiven. Met dank aan de Transavia-vlucht die ruim een uur vertraging had. Wie was nu dit staflid? Ik zal zijn naam niet noemen, maar als je mijn vorige blogs gelezen hebt, dan is het niet moeilijk zijn naam uit de tekst te filteren. Voor wie het weet, liggen er ( na loting) 5 GRATIS kaarten klaar voor de wedstrijd tegen Hongarije.

Druk congreshotel

Hoe ziet ons hotel eruit, was een vraag van een meegereisde ouder. Vanuit West-Europese ogen is het traditioneel ingericht. In de zeer ruime lobby staan diepe fauteuils. De in-en uitcheckbalie is zeker twintig meter breed en zou zo in een film uit de vijftiger jaren kunnen dienen. Het is een congreshotel en dat merk je.

Bijna elke dag komen congresgangers (gisteren over het probleem van ziekte bij varkens), maar ook veel - vooral Italiaanse - toeristen. Het hotel dat constant vol is, herbergt ook groepen die een reis door Hongarije maken en hier overnachten. Er is dus altijd drukte in de lobby, waar in de middag een pianist herkenbare nummers speelt.

Kapper en tandarts

Er is een kapper en een tandarts in het hotel. De kamers zijn niet groot, maar wel heel schoon. Er is veel bruin: bruine deuren, kasten, bureau en bedomtrek. Er is een wankele douche in het bad, die op een hoogte van 1,75 hangt. Voor lange mensen dus een moment om devoot het hoofd te buigen.

De Donau doorkruist Boedapest, een stad waarvan helft Pest heet en de andere, waar wij verblijven, Boeda. Elf bruggen zorgen ervoor dat beide oevers makkelijk bereikbaar blijven. Tijdens dit toernooi gaan we zaterdag het een en ander bekijken.Ons hotel kijkt uit op de heuvels. Voor ons hotel is een parkje met een meertje. Rond het meer ligt een joggingpad, een echte tartanbaan, van 530 meter, ideaal voor de staf om de conditie op peil te houden of misschien zelfs te verbeteren.

9-0 winst

O ja, we hebben met 9-0 van Liechtenstein gewonnen. Hongarije won met 3-1, dus maandag gaat de strijd om de eerste plaats die bij de loting voor de Eliteronde begin december toegang geeft tot de eerste ballenbak.

Ik tik deze blog in mijn kamer, terwijl de jongens op de gang muziek maken en teksten meezingen, met woorden waarvan ik geen idee heb, wat ze betekenen. Zij hebben plezier en dat is leuk om te zien en te horen.

En om 21.30 uur is het stil...