Daan Dikken speelt 100ste interland in CP-team

Daan Dikken (rechts) ontvangt het jubileumshirt van recordinternational Stephan Lokhoff (midden). Links staat bondscoach Max Raeven. - Foto: KNVB Media

"Het is altijd leuk als je wat krijgt. Het is toch een stuk waardering", aldus CP-voetballer Daan Dikken, nadat hij in het duel tegen Oekraïne in de veertigste minuut naar de kant werd gehaald en een shirt met ‘100’ kreeg uitgereikt. De 25-jarige middenvelder speelde zondag zijn honderdste interland.

Dikken kreeg het shirt uit handen van recordinternational Stephan Lokhoff en Oekraïner Vitaliy Trushev. “Ik had van tevoren geen idee wat me te wachten stond. Dit is dan wel leuk”, aldus Dikken, die sinds 2007 bij Oranje zit en in 2012 in Londen  zijn eerste Paralympics meemaakte. Naast de spelen in Rio de Janeiro heeft hij ook nog drie WK’s en twee EK’s achter zijn naam staan. Op dat laatste toernooi beleefde hij in 2014 zijn mooiste wedstrijd.

Hoogtepunt

“Met de overwinning in de halve finale tegen Ierland haalden we de EK-finale”, aldus Dikken, over de wedstrijd tegen de rivaal waar alles op en aan zat. “Een hele mooie wedstrijd. We kwamen 2-0 voor, maar zij maakten vlak voor tijd nog 2-2 gelijk. In de verlenging scoorden wij alsnog de winnende en haalden we de finale.”

Ik had van tevoren geen idee wat me te wachten stond. Dit is dan wel leuk

De speler uit Zoeterwoude is zelf niet degene die bij dat soort wedstrijden de meeste doelpunten maakt, maar hij prikt er met een afstandsschot soms toch nog wel eens eentje in. Tegen Oekraïne had hij zijn jubileum nog wat extra glas kunnen geven door de bal er vanaf vijf meter in te rossen. Zijn schot vloog via de paal echter over. “Ik had de bal vlak daarvoor met mijn arm meegenomen, het was dus dik hands. Dus ik dacht, laat ik maar snel poeieren.”

‘Nieuw team bouwen heeft tijd nodig’

Dikken is zelden de meest opvallende speler op het veld, eerder de nuttige kracht op het middenveld als schakel tussen verdediging en aanval. De speler van Meerburg had de afgelopen jaren wat blessures, maar hij staat, mits fit, vrijwel altijd in de basis. Toch twijfelt ook Dikken net als een aantal andere spelers hoelang hij nog blijft uitkomen voor Oranje.

“Het is toch anders dan tot vorig jaar, toen we nog de A-status hadden. Ik ben inmiddels 24 uur per week aan het werk”, aldus Dikken, in de wetenschap dat het EK in 2018 in eigen land wordt georganiseerd. “We zijn nu een nieuw team aan het bouwen en dat heeft tijd nodig. Ik hoop eigenlijk dat een aantal andere jongens ook blijven. We zullen zien wat het wordt.”